Youki is de jonge vrouwelijke Praagse Rattler van Fiona die in het My Way-team verantwoordelijk is voor huisvesting. Ze gaat met Fiona mee op huisbezoek bij meneer F., een patient die het straatleven achter zich heeft gelaten en door Straatverplegers weer aan een woning is geholpen. Youki is nog jong (anderhalf jaar) en klein ( 2,7 kg), maar haar invloed is groot!


Youki en het project dierenbemiddeling hebben jouw steun nodig!

Naar de crowdfunding


Straatverplegers - Dierenbemiddeling - Illustratie Herbert Celis

Youki kalmeert meneer F.

Meneer F. Lijkt wat hyperkinetisch, ook al is de diagnose nooit gesteld. Hij kan niet stil zitten. Hij draait in het rond, blijft staan, loopt heen en weer. Kortom, hij is de rusteloosheid zelve !

Maar als Youki er is, komt hij tot rust en kan hij zich concentreren. Fiona: “Door haar kleine formaat kan je Youki makkelijk in je armen nemen of op je schoot houden. En bij meneer F. komt dat goed uit! Want als Youki er is, gaat hij zitten om haar hij bij zich te houden. Daardoor is hij meer op zijn gemak om dingen te bespreken en administratieve zaken te regelen.”

 

Youki ziet meneer F. van zijn beste kant

Youki is heel aanhankelijk en zoekt het contact. Fiona: “Voor meneer F. is dat fantastisch want hij voelt zich dan bevoorrecht.”

Daardoor kan Fiona met meneer F. op kwesties als zelfrespect ingaan: “We kunnen bijvoorbeeld praten over wat een patient ‘uitstraalt’, over zijn vaardigheden en wat hij nog meer te bieden heeft.”

 

Youki speelt haar bemiddelende rol perfect

Maar de invloed van Youki op meneer F. gaat nog verder. “Je moet weten dat we nooit beter met hem kunnen werken dan wanneer Youki er is. Ze verricht wonderen!”, legt Fiona uit.

“Voor het team is het amusant want de verdienste komt niet mij en mijn werk toe maar eerder Youki, mijn kleine metgezellin. De collega’s hebben er veel plezier in om ‘Bravo Youki’ te roepen als ik van het werk terugkom!”, grapt Fiona.

Steun Youki en het dierenbemiddelingsproject

--

(*) We stellen alles in het werk om de privacy van onze patiënten te beschermen en ons beroepsgeheim te respecteren. Toch willen we getuigen hoe onze patiënten moeten overleven en hoe we samen aan hun re-integratie werken. Daarom zijn namen van personen en plaatsen weggelaten of veranderd en reële situaties in een andere context geplaatst. Er is geen rechtstreeks verband tussen de mensen op de foto’s en het hier bovenstaande verhaal.