Samen, maken we een eind aan dakloosheid !

Over verbondenheid en menselijkheid– ter herinnering aan Pierre (23-03-2025)

Een paar maanden geleden moesten we definitief afscheid nemen van Pierre Ryckmans, onze coördinerend arts. Sinds zijn overlijden komen de herinneringen aan hem in golven terug. Sommige momenten lieten een diepere indruk na dan andere.

Meritocratie en schuldgevoel bij mensen in een situatie van dakloosheid

Waarom praten over meritocratie en dakloosheid? Ik wil graag enkele bedenkingen delen over een thema dat me nauw aan het hart ligt: hoe onze visie op succes en falen bepaalt hoe we mensen in een situatie van dakloosheid zien – en hoe zij zichzelf zien.

Vijftien jaar op straat leven: hoe een toevluchtsoord een overlevingsplek wordt

Meneer J. woont al vijftien jaar in dit park. Elke week vinden we hem op zijn vaste plek, in een omgeving die hij door en door kent en die hij zich eigen heeft gemaakt. Het park is zijn toevluchtsoord geworden, een plaats waar hij zich veilig voelt.

Door psychische problemen heeft meneer J. een sterke band opgebouwd met deze plek. Hij vindt er stabiliteit, een vorm van houvast. En dat ondanks het wisselvallige weer en de uiterst precaire levensomstandigheden.