Straatverplegers heeft zich tot doel gesteld tegen eind mei 2023 40.000 € in te zamelen om een Brussels eengezinshuis te renoveren. Dat zal vanaf het begin van de zomer ruimte bieden voor “cohousing”, d.w.z. voor mensen die het straatleven de rug hebben toegekeerd en de huur van dit huis onder elkaar zullen delen.

Welke rol is er in dit nieuwe project weggelegd voor de toekomstige mede-huurders en het team van Straatverplegers?

Twee vrouwen knappen een tuintafel op - © Straatverplegers

Stap 1. Keuze van mede-huurders

Voor Straatverplegers moeten de geselecteerde personen zich kunnen vinden in het principe van het leven in “cohousing”. Niet alleen moeten ze graag in een gemeenschap leven maar ook hun eigen persoonlijke sfeer en die van de anderen respecteren.

“We hebben het project al aan enkele van onze patiënten voorgesteld. Sommigen hebben het onmiddellijk afgewezen: het gemeenschapsleven bevalt ze niet. Anderen waren sterk geïnteresseerd en ontwikkelden meteen mooie toekomstplannen”, aldus Gaëlle, verantwoordelijke afdeling “My Way” van Straatverplegers.

Omdat het huis slechts drie kamers heeft, moet de keuze worden verfijnd. Gaëlle: “Die hangt niet alleen van ons af. De belangstellenden hebben een ontmoeting met andere geïnteresseerden gevraagd om na te gaan of het leven in een gemeenschap kon slagen. Het allerbelangrijkste is dat iedereen zich er goed bij voelt en dat onevenwichtigheden worden vermeden.”

Patiënten en werknemers - © Straatverplegers

Stap 2. Groepsleven samen vorm geven

Om ervoor te zorgen dat de samenwoning zo goed mogelijk verloopt en iedereen er zich wel bij voelt, zijn gemeenschappelijke regels onder de mede-huurders nodig.

Laure, sociaal werkster: “We denken aan een samenlevingshandvest dat we samen met de mede-huurders opstellen. Op die manier bepalen ze samen de vorm van hun samenwoning.”

Twee vrouwen die koffie drinken - © Straatverplegers

Stap 3. Tijdelijkheid bepalen

Het respecteren van de tijdelijkheid van daklozen en mensen die de straat hebben verlaten staat centraal in de methodologie.

Fiona, verantwoordelijk voor huisvesting, denkt aan een zekere flexibiliteit in de verblijfsduur van iedere huurder: “We moeten er rekening mee houden dat de behoeften, plannen en wensen zich op korte termijn kunnen veranderen. Daarom denken we om te beginnen aan huurcontracten van 6 maanden. Vervolgens, als alles voor alle partijen goed verloopt, kunnen we voor de betrokken persoon of personen permanente contracten overwegen.”

Twee mensen kijken uit over een binnenplaats - © Straatverplegers

Stap 4. Wederzijds leerproces starten

Hoe zal het dagelijkse leven verlopen? Hoe sterk moeten de teams worden ingeschakeld? Hoe passen individuele en gemeenschappelijke dimensies bij elkaar?

Audrey, verantwoordelijke afdeling huisvesting: “We hebben nog veel vragen. We hebben een interne werkgroep opgesteld om het gehele project op korte, middellange en lange termijn te bekijken. Alle afdelingen van Straatverplegers zijn daarin vertegenwoordigd. Het is de bedoeling dat die werkgroep voor de hele duur van het project actief blijft en vanaf het begin goed functioneert.”

Steun het cohousing project voor ex-dakloze mensen!