Op 25 april bracht het door de daklozensector georganiseerde politieke debat verschillende leden van de Franstalige partijen samen: Delphine Chabbert (PS), Vincent De Wolf (MR), Alain Maron (Ecolo), Françoise De Smedt (PTB), Christophe De Beukelaer (Les Engagés) en Charles Hosten (DéFI).
Vervolgens vond op 13 mei het Nederlandstalige debat plaats met de zes belangrijkste partijen: Elke Van den Brandt (Groen), Els Rochette (Vooruit.Brussels) , Benjamin Dalle (CD&V), Sven Gatz (Open Vld), Jan Busselen (PVDA), Cieltje Van Achter (N-VA).
In elk van de debatten kwamen drie thema's aan bod: toegang tot huisvesting, geestelijke gezondheid en verslaving, en migratie. Elk van deze thema's is verbonden met het dakloosheidsprobleem. De crisis op het gebied van betaalbare huisvesting heeft altijd de minst bedeelden getroffen, en nu voelt ook de Brusselse middenklasse de gevolgen. Geestelijke gezondheid en verslavingen kunnen er de oorzaak van zijn dat mensen op straat dakloos worden, net zoals het problemen zijn die kunnen ontstaan door op straat te leven. Tot slot komen er steeds meer migranten zonder papieren aan in België, en bij gebrek aan een opvangoplossing moeten zij buiten slapen.
Toegang tot huisvesting
Wat de toegang tot huisvesting betreft, zijn alle partijen het eens over de urgentie van het probleem en de noodzaak om meer inspanningen te leveren om de hoge huurprijzen te bestrijden. De oplossingen verschillen echter van partij tot partij: fiscale stimulansen (DéFI), verplichte huurcontroles (PS, Ecolo, PTB, Groen, PVDA), huurtoeslagen (MR, Open Vld) of SVK - Sociale Verhuurkantoren (Les Engagés), of de strijd tegen leegstaande woningen (CD&V)
Sociale huisvesting was prominent aanwezig in de debatten: de MR is voorstander van het prioriteren van de meest kwetsbare mensen in sociale huisvesting. De PS pleitte voor een quotum van sociale woningen voor dakloze mensen. Ecolo en PVDA zijn voorstander van de invoering van een quotum sociale woningen in nieuwbouw. Tot slot zouden de PTB, CD&V en Vooruit graag een opleving zien in de bouw van sociale woningen. Voor Vooruit zou dit op strategische locaties moeten gebeuren om een mix van woningen binnen een wijk te garanderen, terwijl Open vld graag meer sociale woningen zou zien en een beter beheer zodat huishoudens sneller gehuisvest kunnen worden.
Aan de andere kant zijn DéFI, Les Engagés, Open Vld en N-VA geen voorstander van sociale huisvesting. DéFI kiest liever voor stimulansen om woningen te bouwen, terwijl Les Engagés liever het systeem van Sociale Verhuurkantoren (SVK) ontwikkelt, met behoud van psychosociale ondersteuning in huisvesting. Aan Nederlandstalige kant geeft Open vld de voorkeur aan het subsidiëren van huursubsidies en is de N-VA tegen wetten die het uitzetten van huurders verbieden, omdat ze vinden dat ze investeringen in onroerend goed belemmeren.
De problematiek van geestelijke gezondheid en toegang tot gezondheidszorg
De kwestie van de geestelijke gezondheid en de toegang tot de gezondheidszorg werd aan Nederlandstalige zijde niet diepgaand besproken, terwijl aan Franstalige zijde de partijen voorstelden het aantal psychologen in instellingen te verhogen. De PTB pleit in de eerste plaats voor huisvesting, omdat huisvesting bijdraagt tot het herstel, en ze vinden dat er meer psychologen nodig zijn in medische tehuizen. Ecolo vindt dat procedures vereenvoudigd en geharmoniseerd moeten worden om de toegang tot gezondheidszorg te vergemakkelijken. Ecolo en de PS willen ook de toegang tot geestelijke gezondheidszorg verbeteren. Volgens Les Engagés moeten geestelijke gezondheidsdiensten de middelen krijgen van de regio.
De verslaafden
Wat betreft de verslavingsproblematiek is Ecolo tegen een veiligheids georiënteerde aanpak, wat haaks staat op het standpunt van verschillende partijen die voorstander zijn van het repressief aanpakken van de verkoop van drugs, waaronder de MR, CD&V Open Vld, N-VA en Groen. Groen en PVDA willen de diensten die druggebruikers helpen versterken, net als de PS, die voorstander is van drugsgebruiksruimtes en oproept tot een "crack”-plan". Défi vindt dat drugsverslaving onder de bevoegdheid van de minister van Volksgezondheid moet vallen, terwijl CD&V nog verder gaat en voorstander is van coördinatie tussen de verschillende taal- en lokale instanties. Voor de MR en Les Engagés is er professionele hulp nodig voor verslaafden.
De migratie
Wat de migratiekwestie betreft, zijn de MR en Ecolo van mening dat de meeste migranten zonder papieren in Brussel wonen, deels omdat de andere twee gewesten het probleem niet aanpakken. Beide partijen zijn het erover eens dat de laatste massaregularisatie te lang geleden is. Volgens Ecolo en de PTB moet een deel van deze mensen geregulariseerd worden. Aan Nederlandstalige kant is regularisatie minder aantrekkelijk: voor Vooruit moet regularisatie gebaseerd zijn op individuele gevallen en situaties, terwijl CD&V gelooft dat massaregularisatie niet de oplossing is. De N-VA stelt een gereguleerd migratiesysteem voor zoals in Australië, met een selectie van gekwalificeerde kandidaten, terwijl Open Vld voorstander is van het Canadese model, dat migratie openstelt op basis van de budgettaire gezondheid van een land.
Voor Les Engagés en DéFI is dit een regionaal probleem dat gecreëerd wordt door de federale regering, die haar beloften niet nakomt. Défi is van mening dat er duidelijke criteria nodig zijn voor regulering, vooral voor de MENA (minderjarige migranten zonder begeleiding), die bijzonder kwetsbaar zijn, en Les Engagés is van mening dat de oplossing is om 0,7% van het BBP aan ontwikkelingshulp te besteden om migratie te voorkomen. Voor de PS zou de oplossing zijn om een regionaal migratieagentschap op te richten.