Bij Straatverplegers gaat de begeleiding veel verder dan mensen helpen het straatleven achter zich te laten. Zodra ze een nieuwe woning hebben gevonden, ondervinden de mensen die we helpen nog steeds veel moeilijkheden en vaak zijn die ingewikkelder dan men zich kan voorstellen. Dit is de realiteit volgens Pierre Ryckmans, onze medisch coördinator: "Anders dan velen denken is de begeleiding op straat niet altijd het moeilijkste in onze opdracht als Straatverplegers. De echte uitdaging is thuisbegeleiding".
Een grote uitdaging
De eerste twee jaren na het betrekken van een woning zijn vaak de moeilijkste, zowel voor de mensen die we begeleiden als voor de teams. Op straat kunnen de contacten soms makkelijker zijn: als iemand onze toenadering weigert, kunnen we een week later terugkomen, en zelfs in moeilijke omstandigheden kunnen we een stap terug doen en een nieuwe poging doen. Maar zodra de mensen een woning hebben, verandert de context, en krijgen ze te maken met nieuwe verantwoordelijkheden die zwaar op hun schouders rusten: de huur betalen, de huisregels van de eigenaar respecteren, naar het OCMW gaan en met buren omgaan. De druk die daarvan uitgaat vormt een grote uitdaging, zowel voor de mensen zelf als voor het team van Straatverplegers dat hen gedurende het hele proces moet begeleiden.
Het isolement en verlies van sociale contacten
Een ander groot struikelblok is het isolement. Op straat is het leven spontaan en komt het vaak tot sociale contacten. Maar in een woning kan dat isolement snel sterker worden. De mensen zijn daar aan zichzelf overgeleverd zonder anderen te ontmoeten zoals op straat, wat de follow-up en de begeleiding compliceert. Daar komt bij dat bepaald gedrag, zoals agressiviteit en druggebruik, op straat getolereerd, in een afgesloten omgeving enorme problemen kan creëren. Kortom, de risico’s worden groter en voor buitenstaanders is het moeilijker iets te doen.
Groter gezondheidsrisico in het begin van de huisvesting
Hoewel de woning opnieuw stabiliteit verschaft, schuilt er, paradoxaal genoeg, ook gevaar. Voornamelijk voor hen die drugs gebruiken. Zonder een extern wakend oog kunnen de mensen drugs opslaan en er meer van gebruiken. Op straat is dat minder gemakkelijk, omdat daar ieder abnormaal gedrag opgemerkt wordt. Het risico van een flauwte of bewusteloosheid kan onopgemerkt blijven wanneer men alleen thuis is, waardoor het gezondheidsrisico groter is, ook al neemt het geleidelijk af naarmate de toestand stabiliseert.
De cruciale rol van thuisbegeleiding
Kortom, de begeleiding aan huis is een veeleisend proces, maar essentieel om mensen zich duurzaam opnieuw in de maatschappij te laten integreren.
Pierre Ryckmans: “Onze rol eindigt niet nadat we de mensen uit de straat hebben gehaald, maar is er vooral op gericht ervoor te zorgen dat ze in hun woning kunnen blijven, veilig en autonoom.”
We begeleiden iedere persoon om opnieuw een evenwicht te vinden, de sociale normen te respecteren en een stabiele toekomst op te bouwen.
Help ons meer dakloze mensen te huisvesten.
Weg met de clichés!
Onze kennis van dakloosheid berust te vaak op vooroordelen en clichés. . Wat als we die eens zouden ontkrachten?
Klik hier