Negen jaar lang woonde meneer P.* in een appartement in een buurt waar hij zijn gewoontes had, zijn referentiepunten. Het was zijn thuis. Maar hij bevond zich in een zeer moeilijke situatie, gekenmerkt door ernstige psychische problemen en een extreem problematisch alcoholgebruik.
Geleidelijk ging zijn toestand achteruit. Het contact met de teams werd spannender, de relaties moeilijker, en meneer P. werd vaak agressief. Vervolgens kwam er een bijzonder zware periode: het overlijden van zijn partner, maar ook herhaalde dreigingen van uithuiszetting. Die combinatie van gebeurtenissen vormde een kantelpunt. Isolement, conflicten met buren, ernstige ongezondheid in de woning.
Na negen jaar werd meneer P. uiteindelijk uitgezet.
In deze situatie besloten we hem een nieuwe woonst aan te bieden. Met veel twijfels. Zou dit niet gewoon hetzelfde probleem verplaatsen? Zou deze verandering echt iets veranderen? En toch...
Vanaf zijn verhuis naar een andere gemeente begonnen de dingen te veranderen. Hij zorgde voor zijn woning, er waren geen klachten meer, geen conflicten. De relatie met de teams kalmeerde: hij werd warm, soms zelfs grappig. Zijn alcoholgebruik werd veel stabieler.
Maar vooral: hij realiseerde een persoonlijk project dat hem al jaren nauw aan het hart lag. In 2025 publiceerde hij een boek waar hij jarenlang aan had gewerkt. Een project dat hem opnieuw kracht, goesting en betekenis gaf.
Dit parcours herinnert ons aan twee essentiële zaken
De kracht van een verandering van omgeving, die een echte nieuwe start mogelijk kan maken.
En het fundamentele belang van een persoonlijk project, dat zelfvertrouwen herstelt, richting geeft en houvast biedt. Voor meneer P., zoals voor zovelen, betekent een project hebben al een eerste stap naar herstel.
- Louis, huisvestingsbeheerder
Een dak boven het hoofd, begeleiding, een project: maak het mogelijk
--
(*) We stellen alles in het werk om het privéleven van onze patiënten en ons beroepsgeheim te respecteren. Maar we willen toch laten zien hoe ze moeten overleven en hoe we samen aan hun herintegratie werken. Daarom verwijderen of veranderen we opzettelijk namen van plaatsen en personen - en geven we belevenissen een andere context. Tussen de foto’s en de verhalen bestaat geen enkele directe band.