Mijn naam is Cloé en ik ben sedert zes jaar verpleegster. Vanaf het begin van mijn loopbaan voelde ik me aangetrokken tot sociaal werk waardoor ik als vanzelf bij het werk voor dakloze mensen terecht kwam. Sedert twee jaar maak ik deel uit van de vzw Straatverplegers, een organisatie die zich wijdt aan de begeleiding van deze kwetsbare groep mensen.
Een typische dag
Mijn dag begint om 9 uur met een briefing met mijn collega’s. Een half uur lang bespreken we de belangrijkste gebeurtenissen van de vorige dag en plannen we de bezoeken die we in de loop van de morgen willen afleggen. Zodra onze spullen klaar zijn (een rugzak met verzorgingsbenodigdheden en hygiënische doekjes), vertrekken we naar het “terrein”. Ik werk altijd in tandem met een andere verpleger/verpleegster of sociaal assistent(e). Samen gaan we op zoek naar dakloze mensen, patiënten die we al begeleiden of nieuwe die we op onze rondes tegenkomen. Ons doel is eenvoudig : hun vertrouwen winnen, hun behoeften inschatten en hen helpen het straatleven achter zich te laten.
Ons werk omvat meer dan zorg
Het werk van een straatverple(e)g(st)er beperkt zich niet tot zorgverlening. Je moet ook observeren, luisteren en een menselijke relatie opbouwen. De straat is een genadeloze omgeving die fysieke en psychologische kwetsbaarheden nog erger maakt. Mijn taak bestaat in een algemene evaluatie van de persoon, zonder oordeel of vooringenomenheid. Dat kan gebeuren in een kort maar substantieel gesprek of eenvoudig door stil en respectvol aanwezig te zijn. Het is essentieel op de persoon toe te gaan. Anders dan bij patiënten die uit zichzelf in een ziekenhuis om raad vragen, is onze actie erop gericht iemand van het belang van zijn/haar gezondheid te overtuigen. Een evenwichtsoefening: het probleem tactvol benaderen zonder te bruuskeren of afstand te creëren.
Het belang van luisteren en doorgeven
Mijn werk stopt niet op straat. De middag wordt gebruikt om informatie an het kantoor door te geven. We delen onze observaties met de andere teamleden – maatschappelijk werkers, opvoeders, verpleegkundigen – om consistente zorg te garanderen. Dit proces is cruciaal omdat het missen van informatie de vertrouwensrelatie met een patiënt in gevaar kan brengen. Het kantoor is ook een ruimte voor reflectie. We analyseren de gevallen die we 's ochtends tegenkomen, bespreken urgente situaties en delen onze gevoelens. Dit moment is essentieel om de ervaringen van het veld te verwerken en onze effectiviteit te behouden.
Een vertrouwensbaan: wat houdt die in?
Straatverpleegster zijn is een baan die nederigheid vereist. Elke dag bestaat uit geïmproviseerde contacten, eenmalige interventies en zichzelf in vraag stellen. We moeten accepteren dat we niet alles kunnen oplossen, maar elke kleine stap telt. Naast medische zorg is mijn taak ook menselijk: luisteren, troosten, soms gewoon aanwezig zijn. Deze ervaring heeft me geleerd om verder te kijken dan de oppervlakte, blij te zijn met vooruitgang, zelfs heel kleine, en om ondanks alle moeilijkheden vol te houden.
Straatverpleegster zijn gaat over het opnieuw uitvinden van de medische praktijk in een moeilijke omgeving, en vooral om de waardigheid van elke persoon te erkennen en voor menselijk gezelschap te zorgen waar die lijkt te ontbreken. Het is veelzisend werk maar het herinnert me elke dag aan het belang van luisteren, empathie en solidariteit.
Steun verpleegsters zoals Cloé
Meer weten?
Prikkelde het verhaal van Cloé je om meer te weten over ons werk? Klik op onderstaande link voor meer informatie.
Meer weten over ons straatwerk