Actualiteiten

De na-opvolging aan huis, is de fase waarin we werken aan het verbeteren van de levenskwaliteit van de mensen die al enige tijd terug gehuisvest zijn en het daar goed doen. Op termijn moet dat er toe leiden dat we ze ook helemaal uit onze opvolging kunnen loslaten. Daarom noemen we die fase voortaan "My Way".

Omschakelen van crisismanagement naar duurzame oplossingen

Met een stuk karton benoemd als ‘Matras Malsjäns’ lanceert Straatverplegers opnieuw haar campagne om het Brusselse en Luikse publiek te sensibiliseren voor de idee dat een stad zonder dakloosheid mogelijk is. Daarnaast roept de campagne op tot financiële steun om onze acties in die zin verder mogelijk te maken.

Onze activiteiten gaan verder dan de simpele begeleiding van de mensen op straat naar een vaste woonst. Zodra de patiënten zijn geherhuisvest, blijven we ze gedurende een lange tijd op de voet volgen.

De herintegratie van dakloze mensen in een vaste woonst, verloopt in verschillende fases. De voor-opvolging is de eerste fase.

Mensen die nergens heen kunnen voor enig onderdak zijn op zich reeds bijzonder kwetsbaar voor alle risico’s verbonden aan Covid-19. De maatregelen die de Regering recent nam om de verspreiding van Covid-19 in te perken, houden een bijkomend risico in voor deze mensen.

Zich wassen, zich omkleden, naar het toilet gaan, water en voedsel vinden; deze vitale behoeften zijn voor bijna een derde van de mensen die op straat leven geheel of gedeeltelijk onbereikbaar.

Noorwegen en Finland zijn pioniers inzake het ‘einde van de dakloosheid’. Uit hun aanpak blijkt dat er 3 belangrijke maatregelen nodig zijn om een eind aan dakloosheid te maken.

Tussen 2008 en 2016 verdubbelde het aantal personen zonder vaste woonplaats in Brussel, tot 4000. Zoals in de meeste grote steden in Europa neemt ook in Brussel het aantal dakloze mensen steeds maar toe. Straatverplegers VZW betreurt het gebrek aan politieke ambitie om dit fenomeen aan te pakken. Ontdek hier ons opiniestuk!

Alleen samen kunnen we de pandemie overwinnen. Elk radertje in de gezondheidszorg heeftzijn verantwoordelijkheid. Wij spelen onze rol als levensader voor een uiterst kwetsbare doelgroep van mensen die op straat moeten overleven.

De hele bedoeling van een test- en opsporingsprogramma is het indijken en vertragen van de pandemie, door mensen die de besmetting kunnen overdragen te identificeren en af te zonderen. Een van de objectieven daarbij is de verzorgingscapaciteit op de afdelingen intensieve zorgen van de ziekenhuizen niet te overschrijden.